Przeziębienie
Jednym z najczęstszych efektów chwilowego spadku odporności jest przeziębienie. Objawia się w postaci osłabienia, kaszlu, nieżytu nosa, umiarkowanie wysokiej temperatury oraz bólu gardła. W tym przypadku leczenie jest objawowe i skupia się na podawaniu leków z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) np. ibuprofenu lub przeciwgorączkowego paracetamolu, syropów przeciwkaszlowych i donosowych preparatów osuszających śluzówkę nosa. Zwykle przechodzi samoistnie, a przyspieszyć ten proces mogą preparaty z jeżówki purpurowej wzmacniające odporność.
Angina
Wywołana jest przez bakterie z grupy paciorkowców, które atakują błonę śluzową gardła i powodują powstanie charakterystycznych białawych nalotów na migdałkach. Zazwyczaj dziecko zgłasza silny, kłujący ból gardła oraz trudności z przełykaniem. Może pojawiać się także gorączka oraz powiększenie węzłów chłonnych. Anginę leczy się za pomocą antybiotykoterapii, którą po zbadaniu dziecka zwykle przepisuje lekarz pierwszego kontaktu. Dziecko z anginą przez cały okres kuracji, aż do momentu wyzdrowienia powinno przebywać w domu. Zwiększy to skuteczność terapii i ograniczy możliwość szerzenia się zakażenia w najbliższym otoczeniu.
Grypa żołądkowa
To choroba zwykle o etiologii wirusowej, gdzie najczęściej czynnikiem sprawczym jest rotawirus. Jest bardzo zaraźliwa i szybko rozprzestrzenia się drogą kropelkową i pokarmową. Dziecko, które uległo zakażeniu rotawirusem, powinno mieć ograniczony kontakt z innymi osobami, aby nie narażać ich na infekcję. Objawia się w postaci ostrej biegunki, często połączonej z nudnościami i wymiotami, z towarzyszącą wysoką gorączką, bólami brzucha i uczuciem ogólnego rozbicia i silnego osłabienia. W tym przypadku bardzo istotne jest uzupełnianie płynów, ponieważ istnieje duże ryzyko groźnego dla zdrowia odwodnienia. Zaleca się podawanie doustnych preparatów elektrolitowych, przez co na biegunkę u dziecka Dicoflor sprawdzi się doskonale.
Ospa wietrzna
To również choroba zakaźna, wywołana przez wirusy z rodzaju Varicella-zoster virus (VZV). Źródłem zakażenia jest drugi człowiek, najczęściej dziecko, które zaczęło zarażać innych w swoim otoczeniu jeszcze przed wystąpieniem symptomów. U dzieci przebiega raczej łagodnie i po 1-2 dniach gorszego samopoczucia i gorączki do objawów dołącza się swędząca wysypka w postaci pęcherzyków wypełnionych jasnym płynem. Dziecko należy przestrzegać przed drapaniem uporczywych zmian, ponieważ może to doprowadzić do nadkażenia bakteryjnego i pozostawienia trwałych blizn. Z chwilą pojawienia się pierwszych dolegliwości należy koniecznie zgłosić się do lekarza, który zleci odpowiednie leczenie. Zwykle jest objawowe i polega na obniżaniu gorączki i stosowaniu miejscowych preparatów osuszających zmiany skórne i zmniejszających świąd.
